Vahşinsan

Olmuş bu olay çok eskiden evvel zaman içinde kalbur saman içinde
Yaşarmış uzun kanatlı, sert gagalı bir kartal
Dermiş nerde bir tavşan ya da küçük kuş görse "işte avım hazır "
Düşünmüş kartal bir gün ve utanmış kendinden, pençelerinden
Tiksinmiş hayatını aciz hayvancağızların üzerinden sürdürmekten
Yapıyormuş doğası gereği o da her kartalın yaptığını
Demiş içinden keşke, güçsüzlerin üstünden geçinmeyecek kadar güçlü olsam
Bakmış aşağıya, dağa tırmanan insanlara; demiş veya akıllansam
Söylenirmiş insanoğlunun dünyanın en üstünü olduğu, akıllıymış çünkü
Etmiş merak o da, başlamış izlemeye dikkatlice
Doğrultmuşlar insanlar ellerindeki siyah metali bir tavşana
Çınlamış metalik, şiddetli ve garip bir ses iki kere ve ardından
Yokolmuş beyaz tavşan, kırmızı bir et kalmış geriye.
Şaşırmış kartal çünkü başlamış insanlar kavgaya bu sefer de
Kalmış muallakta tavşanı kimin vurduğu , insanların ikisi de
Dökmektelermiş kendi kanlarını tavşanın eti için
Kazanmış kavgayı içlerinde en uzun ve iri olanı
Düşünmüş kartal; üstünlük, zekayla mı daha vahşi olmaktır
Demiş yok yok kavgayı iri olanı kazandığına göre
Anlamış o zaman insan bizden üstünse; insanlık bunun neresinde?
Kanunuymuş doğanın, utanmamalıymışım pençelerimden meğerse
Buymuş hepsi işte; öldür ye iç eğlen yaşa ve
İstiyormuşsan yaşamak yapmalıymışsın böyle