Bence bu kanının ötesinde bir farkındalık var. Nirvanaya ulaşmak değil sözünü ettiğim; hani öleceğini bilmek ile öleceğinin farkına varmak arasındaki fark gibi.
Ve bir şekilde tüm bu 'sayıklamaların' ardından sürekli gizli kalmış bir umut besliyoruz bana kalırsa. Gitmeye çalıştığımız veya düşünmek istediğimiz bazı düşünceler var, öyle değil mi? sadece daha sormasını bilmediğimiz sorular var.
Bi umut bekliyor olabiliriz ama tümden umudumuzu yitirmiş de olabiliriz. Düşünmek istediğimiz düşünceler de çoktan düşünürlülüğünü kaybetmiş olabilir..
8 sesleniş:
ben de bir keresinde şöyle demiştim:
"bana bir travma yaşat, sana bir şiir yazayım."
İnsanların hayata dair farkındalıklarının artması için gerekli olduğunu düşünüyorum travmanın..
Yaşama-ya- geri dönebilmek için özellikle, evet.
ne hoş.
Bence farkındalığın artması yaşama hırsından kopuşa neden olur. Yaşama geri döndürmez?
Bence bu kanının ötesinde bir farkındalık var. Nirvanaya ulaşmak değil sözünü ettiğim; hani öleceğini bilmek ile öleceğinin farkına varmak arasındaki fark gibi.
Ve bir şekilde tüm bu 'sayıklamaların' ardından sürekli gizli kalmış bir umut besliyoruz bana kalırsa. Gitmeye çalıştığımız veya düşünmek istediğimiz bazı düşünceler var, öyle değil mi? sadece daha sormasını bilmediğimiz sorular var.
Bi umut bekliyor olabiliriz ama tümden umudumuzu yitirmiş de olabiliriz.
Düşünmek istediğimiz düşünceler de çoktan düşünürlülüğünü kaybetmiş olabilir..
düşünürlülüğünü yitirmiş olması, düşünülemeyecek anlamına gelmez. bazı düşünceler var, nasıl düşünmemiz gerektiğini bile bilmediğimiz.
ama tabi, 'ben yoksam eğer, o düşünceler de yok' diyebilirsin.
tramvayla giden
tramvayla gelir
ne söz ama...
kendinden gitmek asıl olan,gelmek asıl olan.
iki durumda duruma göre değişir.
Yorum Gönder