Okuyunca şaşırdım :) Annemle aramızda böyle bir konuşma geçmişti.İkimizin de kan bağımız olmasa birbirimizi sevmeyeceğimiz sonucuna vardık. :) Çok tuhaf ama istem dışı bir sevgi var şu an...
Anneler güdüsel olarak çocuklar da alışkanlık olarak annelerini seviyorlar :) Doğduğumuz andan itibaren yanımızda olan birine düşünmeden alışıyoruz tabi ki, sonradan sonradan alışkanlığa pek ihtiyacımız kalmayınca sorguluyoruz bu durumu..
Bu yorumlara hayran kaldım evet işte Freud da ondan diyor ki tanrıya inanmak çocukluktaki savunma mekanizmasından kaynaklanıyor, küçük olma ve büyüklerin senin problemlerini çözmesi ve yine problem çözecek bir büyük aramak... Gerçekten çok teşekkürler link için :)
evlatlık çocuklarıyla çok iyi geçinenler de var. kendi çocukları gibi görüyorlar. o çocuklar da anne-babası gibi görüyor. bence sorun kan bağından ziyada sorumluluk ile ilgili. eğer bir kişi çaresiz birinin sorumluluğunu alıyorsa onu sahipleniyor. kendince korumaya kollamaya çabalıyor.
Evet de evlatlık edinilen çocuklara bakan insanlar bizim konumuz dışında, onlar illa genlerini geçirme derdinde olmayan olgun insanlar. Ve bir bebeği de kendi bebeği değil "bebek" olduğu için seviyorlar.
annenin, çoçuğuna olan sevgisi çok derin simgeler ve mesajlar içerir; bu yüzden aralarında kan bağı olmayan iki insana nazaran eleştirisini yapmak daha güçtür. ancak yine de bütün insanların birbirlerine olan sevgisi ve ilgisi, simgeler ve koşullar içerir.
kimse, kimseyi olduğu kişi için sevemez -romantikler geri dursun- çünkü kimse kimseyi, o kişinin kendisini duyumsadığı gibi duyumsayamaz.
Üye olduğunda bakabiliyorsun. Yani, üye olmak için giriş yap, gerçi yazar olmak için çok beklemen gerekecek ancak, en azından yazaların entrilerini okuyabiliyorsun. Yine, yazarın adının üstüne gelince simgeler çıkıyor. Onlardan biri, direkt yazarın yazılarına götürüyor seni.
22 sesleniş:
kan bağı olayı bana da çok garip geliyor.. Yani eğer annem olmasa ben annemi sever miydim gerçekten ?
Biz babacıyız mia =)
Sence anne mi çocuğu seçer yoksa çocuk mu annesini? Bir daha düşün niye annemizle kan bağımız olduğunu.
Bence ikisi de birbirini seçemiyor.d
Aynen aynen ben de çoğu için öyle düşünüyorum :)
Akrabalarıma karşı bi yakınlık duyamıyoruz ben de sırf akraba oldukları için..
Okuyunca şaşırdım :) Annemle aramızda böyle bir konuşma geçmişti.İkimizin de kan bağımız olmasa birbirimizi sevmeyeceğimiz sonucuna vardık. :) Çok tuhaf ama istem dışı bir sevgi var şu an...
Anneler güdüsel olarak çocuklar da alışkanlık olarak annelerini seviyorlar :)
Doğduğumuz andan itibaren yanımızda olan birine düşünmeden alışıyoruz tabi ki, sonradan sonradan alışkanlığa pek ihtiyacımız kalmayınca sorguluyoruz bu durumu..
aklıma okuduğum eski bir entry geldi. paylaşayım:
http://www.eksisozluk.com/show.asp?t=anne+sevgisi&a=sr&kw=anne%2A&au=immanuel+tolstoyevski
Bu yorumlara hayran kaldım evet işte Freud da ondan diyor ki tanrıya inanmak çocukluktaki savunma mekanizmasından kaynaklanıyor, küçük olma ve büyüklerin senin problemlerini çözmesi ve yine problem çözecek bir büyük aramak...
Gerçekten çok teşekkürler link için :)
evlatlık çocuklarıyla çok iyi geçinenler de var. kendi çocukları gibi görüyorlar. o çocuklar da anne-babası gibi görüyor. bence sorun kan bağından ziyada sorumluluk ile ilgili. eğer bir kişi çaresiz birinin sorumluluğunu alıyorsa onu sahipleniyor. kendince korumaya kollamaya çabalıyor.
Evet de evlatlık edinilen çocuklara bakan insanlar bizim konumuz dışında, onlar illa genlerini geçirme derdinde olmayan olgun insanlar.
Ve bir bebeği de kendi bebeği değil "bebek" olduğu için seviyorlar.
kesinlikle !!!
demek istediğim şu;
anneniz, biyolojik anneniz olmasa bile sizi sevebilirdi. mesela evlat edinince anne olmak gibi.
kan bağı sevgiye neden değil, sevgiye neden olan şey sorumluluk duygusu.
Ama biyolojik anne olmakla gönüllü anne olmak arasında fark var diyorum ben de :)
Biri güdüsel diğeri düşüncesel..
nobody loves no one der, chris isaac.
annenin, çoçuğuna olan sevgisi çok derin simgeler ve mesajlar içerir; bu yüzden aralarında kan bağı olmayan iki insana nazaran eleştirisini yapmak daha güçtür. ancak yine de bütün insanların birbirlerine olan sevgisi ve ilgisi, simgeler ve koşullar içerir.
kimse, kimseyi olduğu kişi için sevemez -romantikler geri dursun- çünkü kimse kimseyi, o kişinin kendisini duyumsadığı gibi duyumsayamaz.
Burak çoktandır yoktun hoşgeldin.d
Bu arada og'un yolladığı linke bakabilir misin hoşuna gidicek çünkü :D
Evet baktım. O yazıları yazan yazarı zaten (immuneal tolstoyevski) takip etmeyi severim. Anne - çocuk ilişkisine de şahane değinmiş.
Ya tolstoyevskinin tüm entrylerine nasıl bakabiliriz? Üstüne tıklayınca onunla ilgili yazılanlar çıkıyo ya sadece =/
Üye olduğunda bakabiliyorsun. Yani, üye olmak için giriş yap, gerçi yazar olmak için çok beklemen gerekecek ancak, en azından yazaların entrilerini okuyabiliyorsun. Yine, yazarın adının üstüne gelince simgeler çıkıyor. Onlardan biri, direkt yazarın yazılarına götürüyor seni.
aa tamam ben üye değilim ondan bulamadım saol :)
son yazdıklarından büyük bir kısmını şurada bulabilirsin: http://www.eksisozluk.com/index.asp?a=sr&kw=&au=immanuel+tolstoyevski&so=y&fd=&fm=&fy=
Aa tam istediğim gibi çok teşekkürler :)
Yorum Gönder