Kemikleri Mezarlarında Takla Atan Sembolistler ve Freud

Edebiyat öğretmenimizin Sartre'ı satır, Verlaine'i verlayn, Rimbaud'yu da rimbaud diye okuması beni benden aldı.
Jan Pal Satır nedir ya?
Üstelik Baudelaire ile Rimbaud arasında ilişki olduğunu iddia etti. Of Verlaine Rimbaud ikilisi olmasın o? Bu arada Verlaine'nin ne kadar fırtınalı bir hayatı var öyle...
Bu kadarla kalsa gene iyi. Sürrealizmden bahsetmek için Freud'u anlatmaya kalkıştı.
"-Evet arkadaşlar Freud bir psikolog edebiyatçı falan değil yani." Kayıtsız kalamayan ben;
"-Psikiyatrist psikiyatrist!" diye bir kaç kez haykırdım. İçimden tıp okudu, nörolog aslında diye geçiriyorum ama söylemedim tuttum kendimi.
Sonra bizimki anlatmaya devam etti.
Üniversite yıllarımda okumuştum ben Freud'u hatta bir gün hiç unutmam otobüsteyim elimde Freud'un kitabı bir yandan okuyorum bir yandan da sıkıntıdan ceketimin fermuarımı çekiştiriyorum tam o anda ne göreyim, okuduğum sayfada insanın fermuarıyla oynaması cinsel açlık çektiğinin işaretidir yazıyordu. Hemen bıraktım o günden sonra da bir daha asla fermuarlara dokunmadım kah kah. İşte böyle Freud her şeyi cinselliğe bağlamış...
-"Şiddet... şiddet de var!" diye sesli sesli söylendim.
Bir kuramı bu kadar basitleştirmesi hatta dalga geçmesi fena halde sinirimi bozdu resmen hassas noktama dokunmuştu.
Bilgisiz cahil aşağılık pislik dedim içimden, yerimde duramadım garip davranışlarıma yanımdakiler anlam verememiş olabilir. Sonra gene her şeyi içime attım tuhaf olmamak adına bir de her zaman olduğu gibi çok bilmiş, kendini beğenmiş denilsin istemedim. Sustum.