Anlatacağım şeyi nasıl anlatacağımı; serim düğüm çözüm bölümlerini kafamda oluşturup hikaye ederdim.Artık anlatış anımdaki coşkumu, mimiklerimi, jestlerimi siz hayal edin!
Şimdiyse onlara ihtiyacım kalmadı çünkü blog var.
"Yazmak, yemek içmek kadar hayati bir ihtiyaç" derler ya yazarlar.
Aslında yazmak değil paylaşmak hayati bir ihtiyaç.
Paylaşım gereksinimini yazarak gideren insanlar var. Onların elinden kalemi ya da klavyeyi alırsanız hayat damarlarından birini kesmiş olursunuz.
Birkaç gündür kafamda bloga yazmadığım konu kalmadı. Ama internetimde sorun olduğundan yazılar sadece zihnimde kaldı ve unutulmama mücadelesi içinde yaşama tutunmaya çalışıyorlar.
Son zamanlarda kendimi blogla konuşur halde buldum. Bunu anlatacağım şunu yazacağım o resmi önceki yayınladığım şeye koyacağım vs vs. Şu anda da ne kadar çetin şartlar altında bilgisayar kullandığımı bilemezsiniz, çocuklar üstüme zıplıyor, şu çıldırmış çocukların bir tavşanı var kötü kokan, o masanın üstünde bana bakıyor. Bunlara rağmen yılmadım.
Resmen bloga bağlanmış durumdayım. Korkmuyorum değil...
16 sesleniş:
sürekli aranan, mesaj yazılan, yolu kesilen, evine girilen mağdur arkadaşın halini düşünen yok tabi :)
Aynı şey banada oldu canım, baksana kızla kavga ettim deli gibi, odama gelir gelmez bloga yazdım ki haksız mıyım diye anlamak için, yazarken olayları tekrar yaşıyo olmak ve hatan varsa da görebilmek güzel birşey.. bende bağlanıyorum cidden haa:)
Çok rahatltıcı bloga yazmak. En yakın arkadaşına bile anlatamadıklarını anlatabiliyorsun. Ben mesela beni izleyenlerin genelini tanımıyorum ve yazmak daha da kolaylaşıyor bu durumda. Onlar okuyup bana destek olduklarındaysa daha bir güçlü hissediyorum kendimi. Bağlanmamak elde değil (:
bağlanmalısın bence de çünkü özleniyorsun yazıların ve garip tespitlerinle sen, pinkfreud.. Hep blogda ol :)
İnsanın düşüncelerini paylaşmaya duyduğu arzu, fırlayıveriyor her yerden.
Okuyanlara yarıyor bu durum. Güzel olmuş güzel :)
aslında burada da insanlarla paylaşıyosun blog aracılığıyla :)
keşke "iletişim ihtiyacı"mız olmasaydı. kendimi çok aciz hissediyorum birine ihtiyacım olduğunda.
Piktobet; tanrıya şükür tek bi arkadaş değil taciz ettiklerim :D
Ribelle;bugün tuvalette mahsur kaldım şu an acaba bu rezilliği yazsam mı diye düşünüyorum nasıl bi paylaşma ihtiyacıysa :D
girl with the red balloon; benim normal hayattan da tanıdığım insanlar var takip eden ama rahatsız etmiyor şimdilik :)
Mia; garip tespitlere çok güldüm valla.d Sen de hep blogta ol hep moral veriyorsun :)
Yaz yaz yaz :D Bekliyorum bak.. :D
Burak Özkan; Beynimin hatıraları depo ettiği kısmı da paylaşmak istiyorum o derece.d
Tiramisu; Çok çok teşekkürler :)
Various Artists; evet burada da insanlara bağımlıyım bi yerde ama en azından çok özel birilerine bağımlı değilim daha genel oluyor :)
Ve evet ben de zayıf hissediyorum zaten zayıf olduğumu da kabullendim artık.
Ribelle yok yazmayacağım çok rezil ya en son kapıyı tekmeleyerek dandik suntalarını kırdım, kendime delik açtım oradan geçecektim ama kurtarma ekibi geldi:D
Survivor in wc .d
iyi yapmışsın valla tebrikler :D
blog kesinlikle bir ihtiyaç.. bir kişisel blog da ben açmalıyım sanırım..
ama içindeki herşeyi birden tüketme, sonra yazacak bir şey bulamayıp tıkananlar çok falza oluyor=)
Bilmiyorum öyle bi endişem olmadı, o kadar çok paylaşma ihtiyacı hissediyorum ki konu güzel olmasa bile yazarım.d
blogla yaşaman iyi olmuş pink freud :) blogunu seviyorum :)
ayrıca, bir diğer pink freud olduğunu sanıp blogunu okumuş da değilim.
blogunu okuyup sevip, twitter'daki pink freud hep belden aşağı espri yapan bir kızdı, bu kız ise, duyarlı, zeki, rafine demiştim.
:)
Bu yorumu son postumu görüp yazdın galiba .d
Özellikle kadınların bloglarda twitterda vs yerlerde cinsellik üstünden prim yapması bence küçük düşürücü.
Yorum Gönder