Sayfalar

Otobüs Yaşlıları

Okuluna sürekli servislerle giden biri olarak bu yıl otobüs insanı haline gelmemin bir takım eksileri oluyor haliyle. Eve gelene kadar ya 3 otobüs değiştirmek zorundayım ya da epeyce bir yürümek. Heralde fiziksel olarak en survivor dönemimdeyim. Ve bu dönemimde benden yer vermemi isteyen teyzelere bir gün "aa yettiniz be" diye bağırmama ramak kaldı. Bir de ittire kaktıra otobüs kuyruğunda önünüze geçmeye çalışan, sizin yanınızdaki boş koltuğa oturmak için ayağınıza basan ihtiyarlar var ve bunlara saygı duymuyorum nefret ediyorum. Bir insan 60 yaşında bile bu kadar hırs doluysa bana göre dünyanın en gereksiz insanıdır. Ayrıca ayakta duramayacak bir insan otobüse neden biner? Hastaneye gidecektir, devlet dairesinde işi vardır ne bileyim bir zorunluluk gereğidir. Akşamın 5inde herhangi bir yere gitme zorunluluğu yoktur ve gezmek için dışarı çıkıyorsa paşa paşa ayakta kalacaktır. Evet şu an hayatımdaki en büyük sorun bu şimdilik. O yüzden pireyi deve yapar bloga da yazarım.

12 sesleniş:

bossa nova dedi ki...

Prensip gereği son 1-1,5 yıldır otobüste çokça sevilesi bulmadığım yaşlılara yer vermiyorum. Önce vicdan azabı oluyor ama sonra geçiyor. Özellikle 60+ ücretsiz olayının suyunu çıkardıklarından ve orda burda kanki toplantısı, park buluşmaları gibi sosyal sosyal fink attıklarından Ankara'da nefret etmiştim yer verme işinden, şimdi de Antalya'da devam ettiriyorum. Övünür gibi değildir bu yorum; duyguları fazlaca yersiz sömürülmüş bir kişinin isyanıdır.

Pink Freud dedi ki...

Ben sadece bebeklilere yer veriyorum :/ benim genel olarak -bilge olmayan yaşlı insan- antipatim var. Anlatamadım ama anlayıver :D

Adsız dedi ki...

Ben de önceden 'güne gidiyor bunlar' derdim, sanki yaşlı insanların gezmeye hakkı yokmuş gibi. Yaşlanınca sen de şikayet ettiğin insanlardan olmayasın? Kendini daha zeki bulduğun insanlardan üstün görmekle, yaşın büyük olduğu için ayrıcalık sahibi olman gerektiğini düşünmenin ne farkı var?

AlpereplA dedi ki...

1. Ankara'da EGO (Ordaki eshot) sırası hayat memat meselesi gibi ya öyle ittir kaktır falan mümkün değil adamı linç ederler.

2. Bir restoranda nasıl garsonla gözgöze gelmeye çalışıyorsan otobüste de tam tersini yapacaksın. Dışarıyı falan seyredeceksin öyle. Ayrıca müzik çalmasa bile kulaklık "denedim %100 çalışıyor" bi yöntem. Yada ölü taklidi falan yap. konuyla alakalı esprili link

Neşe dedi ki...

15,16 yaşlarımdayken, bir kadın beni küçük bulmuş olacak, kendisine yer vermemi istemişti. Ben de vermeyeceğimi söylediğimde, "Terbiyesiz bu yeni nesil de." gibisinden bir şeyler söylemişti. Halbuki kadın en fazla 35-40 yaşlarındaydı. Demek istediğim, ayakta duramayacak gibi olana tabii ki de yer verilir, sonuçta adamın/kadının ani bir frende oluşabilecek muhtemel yere yığılma sahnesini zevkle izleyecek değiliz. Ama şu örnekteki gibiler yüzünden bazen kurunun yanında yaş da yanabiliyor.

Neşe dedi ki...

Ha ayrıca, "kalk ben oturayım" diyerek, yer vermeyen diğer kişiden çok daha büyük saygısızlık yapmış oluyorlar.

Pink Freud dedi ki...

adsız; çıkara çıkara yaşlı insanların gezmeye hakkı yoku mu çıkardın? Bravo.
Bkz. "gezmekten gelen yaşlıların işten veya okuldan dönen yorgun insanların yerlerini gasp etmeye hakları yok".
Ayrıca son cümlende benzerlikten ziyade fark var.

Alper;evet ankara izmir ve istanbul kadar göç almadığından ve öğrencilerin siyasilerin kenti denildiğinden daha medeni bir hayat hakimmiş oralara :D Annem de ankarada yaşıyormuş önceden, izmire geldiklerinde şaşırmış izmirlerin daha nazik olduğunu sanırmış

Pink Freud dedi ki...

JG; evet çok haklısın kimse hasta yaşlı biri gördüğünde sadistlik olsun diye yer vermemezlik yapmıyor. Bide bunu hep 40+ kadınlar yapıyor

francesca mckennitt dedi ki...

Bence de, yer vermemeyi bir terbiyesizlik olarak sayıyorsak yer istemek daha büyük terbiyesizliktir. Ben bir keresinde bir kadınla kavga etmiştim metrobüsün ortasında, zira ben sabahın 6sından beri ayaktayken ve tek lüksüm metrobüste oturabilmekken; ha tabii ki kot-tshirt-spor ayakkabı üçlüsüne sahipken, 40larındaki hanımefendi ayağındaki topuklularla "yaşlılara saygı kalmamış hiç!" diye cavlıyordu tepemde. Zorluyorlar insanı.

Pink Freud dedi ki...

francesca; 2 günde bir mutlaka başıma geliyor, hiç ses çıkarmıyorum yorgunluktan. Ama sinirli bir anıma denk gelicek otobüste olay çıkaran kadınlara dönüşücem. Şimdilik sabrediyorum hayırlısı artık :/

Adsız dedi ki...

Bi de yer verdiğinde beklediğin ve alamadığın teşekkür vardır ki.Kafamı tutunduğum direğe yaslayıp ulan bi teşekkürü de mi haketmedim diye ağlayasım gelir.Bunalımdayım bu sıralar onun da etkisi olabilir

Pink Freud dedi ki...

bby; Buna en iyi çözüm yer vermemek.
(insanları kendime benzedicem diye provake ediyorum evet)