Hayatta bedelini ödemediğimiz bir şey var mı diye ciddi ciddi merak ediyorum. Aldığımız nefesin bile hakkını vermek zorunda bırakılıyormuşuz gibi geliyor. Yaşayarak, başkalarını yaşatarak ya da yaşatmayarak ama mutlaka yapıyoruz bir şeyler.Çünkü kalbimizin attığı her an mücadele içindeyiz hayatla;yatsak uyusak bile bi etkimiz oluyor ve çeşitli tepkiler bize geri dönüyor. Düşünüyorum mesela:
Zengin olmanın, maddeyi istediğimiz gibi harcamanın bedelini ödüyoruz; sahte arkadaşlıklarla, sahte saygı ve sevgilerle…
Ünlü olmanın değerini kalabalıkta yalnız kalarak veya gizli saklı bir şey tutamayarak, popülerliği sırlarının olamaması, bütün insanların senin hakkında önyargılara sahip olması ile ödüyoruz…
Zeki olmanın bile bi bedeli var. Toplumdaki normal kavramına uymayan alışkanlıklar-fikirler gibi, diğer insanlarla iletişim kuramama veya kurmak istememe, çoğunluktan farklı bi bakış açısıyla kendini ayrık hissetme…
Güzellik de hakeza öyle. Sürekli fiziksel bi uğraşı içinde olup; zihnini, ruhunu besleyemeyen insanlar her tarafta…
Mutluluğun bedeli ne diye soruyorum şu aralar kendime. Ama uzun süreli bi mutluluk bu. Çeşitli cevaplarım var. Mesela; acı çekmenin keyfine varamamak, üzüntülü anlarında sabretme gücünün olmaması, mutluluğu elde etmek için harcanan çabanın değerinin bilinmemesi gibi. Bazı sanatçılar eserleri için gerekeni ilhamı hayatlarının en acı en üzüntülü geçen zamanlarından aldığını söylerler. Üzüntü insana farklı bakış açıları yaratıyor, keşfetme güçlerini arttırıyor…
İşte aslında baktığımızda hiçbir olay hiçbir duygu, düşünce, insan vs tamamen iyi veya kötü değil onları güzel-çirkin, doğru-yanlış yapan biziz. Yarattığımız her yeni sıfat için de bedel ödüyoruz. Herhangi bi kavramı kötü yapıyoruz ve ceremesini de biz çekiyoruz. İyi yapıyoruz bundan ötürü mutluluk duyuyoruz ve bu neşe için de çeşitli sonuçlara katlanıyoruz.
Kısaca her şey bi döngü içinde ve her şeyden kendi bakış açımıza göre nasipleniyoruz; gülüyoruz, ağlıyoruz ve bedelini ödüyoruz. Bu durumda da nihilizme boyun eğmekten başka yapacak bir şeyimiz kalmıyor gibi…
5 sesleniş:
bu çok doğal. sana ait olmayan şeyleri kullanmak için bedelini ödersin.
hı hı ben de tanrıya aidim zaten. herşey ona ait. ben de bana ait olmayan bi varoluşun ceremesini çekiorm.
evet aynen öyle. birşeylere sahip olabilmek için önce sana ait olmayan şeylerle test ediliyosun. önemli olan da onların sana ait olmadığını farketmen ve ona göre davranman zaten. bu kadar basit.
bu fatalitik yaklaşımlar beni öldürüo .d
bana fatalitik dedi :O ben bunu böyle kalıp olarak vermiyorum ki. Dolaylı yoldan bu sonuca ulaşıyorum.
Yorum Gönder