Cehennemden Transhümanizme

-Şimdi sen cennete cehenneme inanmıyor musun?
İnsanlar sizin hakkınızdaki çıkarımlarını çoğunlukla bu soruya göre yapıyorlar. Ateist ayıracı bir yerde tabi.
Çoğu ahireti reddeden insan dünyanın bizzat kendisinin cehennem olduğuna inanıyor veya "cennet de cehennem de burası" diyor.

Şimdi cehennemin etimolojik kökenine bakmak şart oldu. Şuraya tıklayarak cehennemin neresi olduğunu görebilirsiniz israilde bir vadi. İbranice adı GeHinnom, GeHennom (g'ler c diye okunuyor) eskiden putperest İsrailliler tanrıları İlah Molek için çocuklarını burada alevlerin içine atarak kurban ederlermiş. Büyük bir ateş kurulurmuş ve sürekli yanması sağlanırmış bir nevi şenlikmiş bu olaylar İsrailliler için, giyinir süslenir gelirlermiş hatta yanlarında hediye olarak yağ getirirlermiş ki ateş sönmesin harlasın.
Bir İsrail kralı bu uygulamayı kaldırmış onun yerine birikmiş çöpler yakılmaya başlanmış cehennem vadisinde. Ancak toplum tarafından cenaze törenine layık görülmeyen günahkar insanların bedenleri de bu çöplüğe atılıp yakılırmış.
Belki de öldükten sonra yakılma ritüeli böyle başlamıştır. İlah Molek de bildiğimiz İslamdaki melek. Yahu İslamda da orjinal birşey yokmuş cehennemmiş melekmiş ibrahimin oğlunu kurban etmeye hazır olmasıymış hepsi zaten pagan inancında var.

Bazen diyorum ki bir cennet veya cehennem olacaksa o da bilinçaltımızdır. Rüyaları ele alalım kimileri baldan tatlıyken kimileri de öylesine korkunç ve gerçekçidir ki tüm günümüzü mahvedebilir. Bilinçaltının cilvesi işte.
Tabi benim gibi -dişi olmanın verdiği duygusallıkla engellenmediğim sürece- çoğu olguyu materyalist düşünen biri beyninin de toprağa gömüldüğünde mineralleşip ağaçta meyve olacağını bilir. Hepimiz zombi gibi beyin yiyoruzz!

Ama evrende ya da başka bir yerde bir resurrection makinesi olmadığından da emin olamayız. İnsan bedeni yaratmak o kadar zor olmamalı. Belki çeşitli evrenlerde birçok kopyamız var sonra da ölünce hafızamız reload oluyor birine. Belki de bundan önce ölen insanlar gerçekten yok oldu belki de bilmemkaç ışık yılı uzaklığında bir resurrection planette yeniden hayat buldular. Ruhun başka bir beden bulması değil dediğim yani beyinler arası data-sharing gibi birşey. Hani izlemişseniz Surrogates'te vardı veya Gamer'da. Gazetede yeni nesil telefonların touchscreen değil, kaba tabirle thinkscreen olduğunu okumuştum. Çok hayret verici değil mi?

Şimdi gelelim bilinçaltına niye cehennem dediğime;
Hafızamızda ne kadar kötü anı pişmanlık varsa hep onun yüküyle varolacağız. Kıssadan hisse iyilikler yapmalı, bize taşla gelene biz aşla gitmeli, herkese gülümsemeli ve otobüste yaşlılara yer vermeliyiz :P Of çok dandik oldu ya. O zaman şu an neden eski hayatlarımı hatırlamıyorum?? Şimdi hatırlamıyorsam başka bir yerde hortladığımda da şimdiki beni anımsamayacağım. Bir insanı "özgün birey" yapan şeyler hafızası, beyin yapısı ve görünüşüdür.
. A-aa Evreka! Diyelim ki ben 60 yaşında öldüm sonra 60 yaşındaki halim olan diğer bedene aktarıldım 3 sene sonra tekrar öldüm 63 yaşındaki bedenime aktarıldım fakat gittikçe yaşlanıyorum daha ne kadar yaşayabilirim? Ölümsüzlük denen şey bu olmamalı. Bu yüzden de yeni bebek vücudunda can buluyoruz.. Cık bu fikri de sevmedim hem işin içine ruh girdi şimdi reenkarnasyondan bahsetmiş oldum. Bu arada enkarnasyon ruhun vücut bulması anlamına geliyor. Yani aslında tüm semavi dinlerde reenkarnasyon kuralı var.

Şu an ciddileştim.
Bir döngü içindeyiz biliyorum hatta insan kendisinin tanrısı olmalı. İnsan tanrı olacak zekaya teknolojiye bilgiye beceriye sahip olduğunda kendi çocuklarını yaratmak isteyecektir. Hatta yaratmaya başladı bile evet evet robotlar! Günlük hayatımızda kullanımı yaygınlaştığında hepimiz önce küçümseyeceğiz smart androidleri. Sonuçta insanız biz ruhlarımız var onları kutsal tanrımız yarattı. Ama bizim duygularımız kaynağı nasıl kalbimiz değil beynimizse bu android yaratıkların da bizim gibi hisleri sezgileri olacağı kesin. Önceden insanlığa itaat etmeye programlansalar bile tıpkı bizler gibi evrim geçirecekler. Belki de isyan edecekler, biliyorum fantastik bilimkurguları tekrarlıyorum şu an ama dünyanın kaderinin bu olduğuna inanıyorum. Asıl can alıcı nokta; robotlar da insanın yarattığı bir canlı olduğundan yani insansı özellikler taşıdığından tanrılaşmak isteyecek tıpkı bizim gibi. Böylece insana en çok benzeyen yaratığı icat etmeye çalışıcak.
Diğer bir teori  belleklerimizi daha güzel vücutlu, hastalıklara karşı dayanaklı, doğurgan, uzun ömürlü cyborglara cylonlara aktarabileceğimiz. Buna transhümanizm diyorlar yani insanı daha üstün bir yaratık haline getirmek. Artık bunu insan robot ilişkisinin hangi evresinde gerçekleştirebiliriz görmeye benim ömrüm yeter mi merak ediyorum. Gerçi bu olay şu an mümkün olsa bile benim naçizane belleğimin ölmesini engellemek için kim girişimde bulunur o var :D Anca insan ırkı tükenmeye yüz tutarsa işte..