Gariplik

Şimdi size nev-i şahsıma münhasır olduğunu sandığım bir garipliğimden bahsedeceğim.
Ne zaman beni heyecanlandıran bir klip izlesem bir müzik dinlesem veya ikisini birden yapsam ağlamakla gülmek arasında kalıyorum. Laf olsun diye söylemiyorum ciddi ciddi yaşıyorum bunu. Sırf arka plan melodisinden etkilendiğim için saçma sapan filmlerde gözlerim doluyor mesela ama aynı anda sırıtasım da geliyor.
Sonra koridorda koşturup, dışarıdan garip görüneceğine emin olduğum bir takım hareketlerle odamın bir ucundan diğer ucuna dans eder gibi gidip geliyorum bu esnada çoğunlukla hayallere kapılmış oluyorum. Ama süreç tamamen otomatik gelişiyor sanki kendimi kaybediyorum. Evin içinde annem babam falan varsa n'oldu hayırdır bakışlarını atıyorlar.
Zaten ne zaman heyecanlansam koşmaya başlıyorum dışarıdayken bile.
Sonra bir de yanımda biri bir müzik aleti çalıyorsa ya da enstrumental konser bir şey varsa bir yerlere saklanıp kikir kikir gülesim geliyor. Ayıp olmasın diye sırıtmamı zor engelliyorum.
Ne tür bir deliysem artık.