Çünkü kendini büyük gören insanların diğerlerini küçük gördüğü düşünülür. Çoğu zaman bu fikir beyine bilinçsizce de olsa yerleşir.
Yani çevrenizde biri varsa ve siz onu çok burnu havada bulup sinir olmaya başlamışsanız aynı zamanda o kişi tarafından aşağılandığınızı da düşüyor ve bu nedenle ona sinir oluyorsunuzdur.
Eğer kibirli kişinin kendini beğendiği yönü sizde eksikse ya da kendini beğendiği konuda ona üstünlük sağlayamıyorsanız iyice gıcık olursunuz.
Fakat garip olansa bu döngüde narsist olanın suçlanmasıdır. Kendini çok beğenmek olgun olmayan ve uygunsuz bir davranış gibi değerlendirilir. Çünkü sizde herhangi bir yönden aşağılık kompleksi varsa kibirli kişinin kibri de sizi fazlaca rahatsız eder. Ama eğer bir kişi kendini zeki buluyorsa fakat siz kendinizi ondan daha zeki hissederseniz gıcık da olmazsınız, arkasından da konuşmazsınız. Kısaca takmazsınız hiç umurunuzda olmaz.Hatta sizde ona karşı küçümsemeyle karışık bir acıma hissi oluşur, "zavallıcık kendini zeki sanıyor oysa dediklerine de bak" vs dersiniz. Ve kimse küçümsediği insanı önemsemez. Ona gıcık olamaz, nefret edemez.
Ayrıca narsistliği yüzünden nefret ettiğiniz insan kendi yaşamına devam ederken, siz kendi kendinizi yiyip ona sinir olmaya devam edersiniz, zihninizde oluşturduğunuz bu olumsuz durum herhangi bir faydası sağlamadığı gibi zarar da verir. Dönüşlü fiil gibi kendinizden çıkar ve tekrar kendinize döner.
Sonuç olarak birini kendini beğenmişliği hakkında çok eleştiriyorsanız, merceği kendinize çevirmenin vakti gelmiştir..
25 sesleniş:
gerçekten çok doğru şeyler yazmışsın. bu açıdan hiç düşünmemiştim ben, çok mantıklı.
Teşekkürler :)
Ben de genelde çevremdeki insanların birini sevmeme nedenlerinin -kendini çok beğenme- olmasına anlam veremiyordum. Düşününce ve gözleyince bu sonuçlar çıktı.
çok doğru bi noktaya değinmişsin.
onlarla yaşayabilmeyi zaman içinde öğreniyoruz ama yavaş yavaş.
Evet gerçekten de öyle wimparella :)
Ben birini kendini çok beğendiği için sevmemezlik yapamam. Çünkü ben ondan daha çok beğeniyorumdur kendimi. Narsistlikte sınır tanımam. Hatta narsistliğimle bile övünürüm o derece :D
Evet npv senin manyaklığının sınır tanımadığını hepimiz biliyor ve seni idare ediyoruz.d
yanlış biliyor veya saçmalıyor olabilitemin çokluğu ile yazıyorum bu yorumu.bu yüzden afola eğer yanlışsa.şimdi narsist kişi sadece kendinin bir yönünü beğenmez diye biliyorum.affedersiniz ama bokunu bile üstün görür.narsist kişi komplexleri olan kişidir genelde diye bilmekteyim.yani sonuçta herkes öyle ya da böyle bir şeyini beğenir.beğenmiyorsa kendini hiç bir şekilde bu da başka bir sorun diye biliyorum.neyse sonuç olarak narsist kişi sorunlu olduğundan karşısındaki kişileri ezmeye çalışır.sen aptalsın gibi.yoksa ben zekiyim diyene zeki bulmuyorsan gül geç,buluyorsan saygı duy.yok dediğin gibi zeki bulup çekememe varsa o da bu kişinin sorunudur .sonuç olarak narsist diye nitelenmesi gereken kişi kendini her türlü sevip diğer insanları aşalayan kişi değil midir?en azından ben birine narsist dediysem(1 kişiye dedim valla)bu düşünce ile dedim.eğer doğru biliyorsam bu durumda narsist birini sevmemek mantıklı bir seçenek olabilir.yanılıyorsam da mal gibi boşuna yazdım:) olur böyle şeyler.tekrar afola:)
neyse saygılarımla...
Aslında konumuz narsizm değildi :)
Ayrıca narsist gibi görünmeyle narsist olma arasında epey fark var ama ben sadece tek tip olarak aldım.
Yani senin narsist kişi tanımından burhan altıntop gibi biri çıktı.
Oysa benim narsist kişi tanımımdaki daha farklı biri :)
burhan altıntop kadar abartı olmasa da ben onun gibi birine narsist derim.yoksa kendini güzel bulan veya zeki bulan birine karşı olumsuz davranışlarım olmaz.insan olarak sevmediysem dediğim gibi güler geçerim.önemli olan saygı:)zaten tanımda farklılıklarmız varsa herhangi bir şey demem salaklık olur:)
Zaten bence yazıdan benim tanımımdaki kişinin çıkması gerek. Hani gerçekten zeki ve kendisini zeki bulduğunu anlaşılmasını sağlayacak hareketleri ve davranışları olan kişi.
Tabi bunu başkasına salaksın sen bir şey bilmiyorsun diyerek yapmayacak onu burhan yapıyor :)
İşte gerçekten zeki ve zekası konusunda mütevazı olmayan kişilere de gıcık olunuyor. Bu da aşağılık kompleksinden.d
tam tersi olmalı zaten.ülkece sorunumuz aslında.çünkü çocukken öyle bir büyütülüyoruz ki aslanım koçum vsvs kızları bilmiyorum:D
neyse işte anladım demek istediğini.haklısın sprsn demek düşer bana :)
kendini beğenmek güzel bir şeydir, katlanamıyorsa insan iletişim kurmaz. aslında mütevazi görünüp kibrin alasına sahip olan insanlardan daha dürüstler. fazla tevazu kibirden gelir çünkü.
bu narsistlik ile ukalalık da karıştırılır aslında. ukala entel gibi, her boku bildiğini sanır.
mükemmel insan hırslarını kontrol altına alan insandır, hırs insanı çirkinleştirir.
İşte karıştırılan nokta şu; kendini beğenmiş insanın ona buna kendini beğendiğini söyleyen insan olduğunu düşünülüyor.
Zeki insan örneğindeki gibi bi insanın kendini çok zeki bulması herkese bilgiçlik taslaması değildir, aksine muhattap kabul etmemesi, insanlarla ilgilenmemesidir.
aslında zeki insan şunu yapar narsist insan bunu yapar diye kesin çizgiler yoktur.insan insandır.ne yapsa yeridir. ama şuna eminim ki bir başka insana verdiğin ilgi ve sevgi özgüvensizliğiyle doğru orantılı olabilir.bu, sevgi verirken bir yandan(kendin bile farketmeden) egonu tatmin etmeni sağlar.senden üstün biri bunun farkında değil ve özgüvensizse çoğu insanın tabiriyle 'sempatik' bulunur.
john lennon bana göre bir dahidir.bu nedenle ondan alıntı yapmak istiyorum.
lennon beatles ın ilk zamanlarındaki sevimli halinden kopup,siyasete burnunu sokup insanlarca tepki toplamaya başladığında bi kadın lennon a
'ben seni eskiden severdim' der.
lennon ın cevabı şudur : dağınık saçlarım ve sempatik tavırlarımı sevmeniz beni sevdiğinizi göstermez bayan.
o ye diyorum.
Kesinlikle insan ne yapsa yeridir.
Ve sanırım kendinden üstün kişileri saf bi sevgiyle sevemezsin. Saf sevgi de neyse artık..
Özgüvensiz davranışlar da sempatik bulunur; biri resimde çok yetenekliyse ve çizdiklerim bir şeye benzemiyor derse onu daha çok seversin. Harika yaptım şaheserime bakın derse sevmezsin.
Bebekler de aciz varlıklardır ve bu acizlik onları tatlı sempatik yapar evet tamamen dediğin gibi.
kötü olan, kendini üstün gören narsist insanın da, kendini değersiz bulan şuursuz pandanın da aynı kaynaktan besleniyor olma ihtimali aslında: yetersizlik duygusu. biri bu duyguyu, aşağılık duygusunu narsizm maskesiyle yüceltirken, diğeri tolere edemediği için ezilmekte altında. sonuç olarak neyin kıskançlığı, beğenmezliği, kınamasıdır bu anlamam. uçurum diplerinde gezinen insanın kibirli narsisti küçümseyebilme kapasitesine de hastayım ayrıca.
Evet, hepsi de aynı yerden besleniyordur; panda haricinde. Panda sadece otlarla beslenir. Lütfen hayvanları insani durumların olduğu yerlere sokmayalım. :)
Ayrıca 'aşağılık komlepksi' olan bir insanın -yani dediğimiz gibi bütün insanlığın- narsist birinden duyduğu rahatsızlık, daha çok kıskançlık ölçütlerindedir diye düşünüyorum.
Ayrıca narsizmin de boyutları vardır. Hepsi de, beğeni üzerinden şekillenmez. Aşağılık kompleksinin ayyuka çıkmasıyla oluşan yapıda, iş narsizme varabilir.
piktobet;"uçurum diplerinde gezinen insanın kibirli narsisti küçümseyebilme kapasitesine de hastayım ayrıca." sevdim bunu.d
Burak Özkan;aşağılık kompleksi niçin oluşur sorarım sana :D
Başkalarını büyük kendini küçük görme..
Aşağılık kompleksi insanın 'parçalanması' sonucu, yani dış dünyanın kendisinin dışında bir şey olduğunun farkına vardığı zaman oluşur, muhtemelen. Ancak narsizim ve aşağılık kompeksinin bir süre sonra fazlasıyla iç içe girdiğini düşünüyorum. Bu yüzden, "başkaları büyük, ben küçüğüm' gibi genel geçer bir kavramla bu kompleksi açıklamak doğru olmaz, diye de düşünüyorum.
Tabii ki daha karmaşık bi kavram olabilir ama ben bu konuda genel geçer açıklamaları tatmin edici buluyorum.
Çok süslü anlatımlara gerek yok bence.d
Süslü demek. Enteresan.
Dış dünyanın kendisi dışında bir şey olduğunun farkına varması çeşitlendirilebilinir çünkü.
Üzerinde çok yorum yapılabilecek şeyler yazmışsın ama konu dışına çıkmak istemedim.
Parçalanmaya girince çıkılmaz gibi geldi de.
Lacan bahsediyordu. Bebek 'ayna evresi'ne geçtiğinde, bir dış dünyanın bilincine varıyormuş veya bunun gibi bir şey. Sonra anneyle bir bütün olmadığını fark ediyor ve ona bağımlı olduğunu anlıyor; vs vs. Çok da karmaşık değil bana kalırsa.
Kişiselleştirdiğim bi konu bu benim.
Neyse bunun üstüne uzun bi yazı yazmayı düşünüyorum o zaman bakarız tekrar.
Ding an sich'i de es geçme o halde.
Yorum Gönder