İnsanları edebiyat akımlarıyla eşleştirmek bayağı eğlenceli. Mesela annem klasisizmin kalesi babam realizmin kaymak yiyicisi. Arkadaşlar benim için de dadaist demişlerdi. Aklıma geldikçe gururlanırım.
Annemin ağzından -salak- lafını dahi duyamazdık eskiden. Fakat tartışırken arada ben hafif hafif küfrettiğimden olsa gerek o da sinirlenince ağzını açmaya başladı artık.
Kendisi çoğu şeyi pis olarak nitelendirir. Mutfak lavabosunda el yıkamaktan günümüz modern açık ilişkilerine uzanan geniş bir yelpazede çoğu şey pistir.
Makyaj yapmayı sevmez, parfüm kokusu başını ağrıtır. Önemli olan doğallıktır, güzelsen eğer zaten süslenmene gerek yoktur. Kendisini beğenir ve sever. Sebepsiz yere o kadar güvenir ki kendine şaşar kalırsınız. Bu konuda ve başka diğer konularda taban taban zıttızdır. Görünüşümüzün tamamen farklı olmasının yanında zeka türlerimiz zevklerimiz de bambaşkadır.
Ben estetiğe önem verirken o pratikliği benimsemiştir.*
Kalıpları keskin kuralları vardır ve o bunları önyargı olarak görmez tecrübe der.
Kendi inancı mutlak doğrudur, eninde sonunda -ben dahil- herkes onun dediklerine geleceğizdir.
Ufku dardır. Dolayısıyla Türkiye'de doğduğundan müslümandır.*
Babamı çok sever. Normal anneler gibi babamla aramı bulmak şöyle dursun "hişt çok ayıp babaya öyle denilir mi babanın yanına o kılıkla çıkılır mı" der. Üstelik bunu babamın yanında yapar. Adam o an sinirlenmeyecekse bile sinirlenir. Tartışmalarda ara bulmaya çalıştığını iddia ederek insanı öfkeden deliye döndürebilir.
Söylediği hiçbir söz beni teselli etmez aksine üzüntümü arttırır ağlamamı şiddetlendirir.
Çocukluğumda annem hep hastanede olduğu için ben babamla zaman geçirdim. Belki onun etkisidir diyeceğim ama ben hiçbir zaman annem varmış gibi hissetmedim. Hala hissetmiyorum. O, evde arada yemeğimi yapan gömleklerimi ütüleyen bir kadın.
Vakit geçirmekten hoşlanmadığım sırlarımı anlatmadığım varlığıyla gururlanmadığım bi kadın.
Ama yaşadığı berbat durumları geçirdiği büyük depresyonları düşününce acaba haksızlık mı ediyorum diyorum.
Sonra, hayır hayır o depresyondayken ben çocuktum öyle davranmamalıydı özen göstermeliydi bana kattığı hiçbir şey de yok a tabi travmalarım hariç diyorum ve sinirleniyorum.
Keşke sadece sevmiyor olsam nefret etmesem kendi kendime zarar vermesem.
*Klasisizm dışı
9 sesleniş:
Çok sert olmuş; özellikle mevzu anneler olunca ister istemez irkiliyor insan.
Aslında bakarsan bu tür yazıyı 10 yıl kadar önce babam için yazmıştım. Ama araya mesafe girince, birazda hayat ile içlidışı olunca aileler ister istemez gözde değer kazanıyorlar.
Ama şu gerçekten uzakta özleniyorlar seviliyorlar; yakında yine gırtlak gırtlağa :)
Bir insan anne babasının kusurlarını anlayışla karşıladığı vakit büyümüş demektir.
Ayni kendi anneme benzettim! Senin yaninda gibi gorunur ama seni korumak bir yana alttan alta babani doldurur.bunlarin hepsini bende yasadim hemde fazlasiyla,babam öldükten sonra ne kadar bencil olduğunu anladim,simdi makyajda yapiyor susleniyorda geziyorda ayrica kendini devamli benle kiyaslayip (bunu soylemek cok ayip ama maalesef dogru)cogu zaman beni kiskaniyor.ayy keske evlensen ne sevinirim diyen kadin evlenmemem icin binbir takla atti, ve en sonunda soyledi de sen kocanla el ele olunca kiskaniyorum! Esim ve ben o kadar iyi niyetliyizki o yanliz kalmasin diye her yere cagiriyoruz ama o diyorki cagirmayin sizle gezmek jstemiyorum.abimle arami acti,tum aileye beni kotuluyor,yani tek derdi benim.ben ona ne kadar adim atarsam o beni o kadar itiyor.maddi problemimiz olunca bayiliyor,ben biraz kilo alsam hosuna gidiyor,guzellessem sik olsam makyaj yapsam cildiriyor,cildiriyor,cildiriyor....ben sana bisey soyliyimmi bu tip anneler aslinda kendilerine guveni olmayan anneler( bunu bir psikoloji sitesinde okumustum) ve kucuk kizlarinin buyuyup birer kadin,birey olmasini hazmedemiyorlar,hem cins oldugumuz icin olayi kiskancliga kadar goturuyorlar,ne kadar aci birsey bir annenin kizini kiskanmasi! Ovunmesi gerekirken.bazen anneme haykiriyoeum anne ben senin kizinim neden boyle yapiyorsun diye, bana sariliyor olurmu oyle sey diyor...ama kendide inanmiyor dedigine,bu sekilde iliskimizi ..inan ilk baslarda cok bo aladim hep kendimde aradim,hep kendimi sucladim.ama artik icimdeki herseyi bitirdim..onu sevmiyorum ..ve bu beni artik uzmuyor bile
Annem ben senin gibi bir kızı hak etmek için ne yaptım Allah'a dedi ciddi ciddi geçen. Daha ağırlarını da duymuşluğum var. Bugün oturduk birlikte çay içip lokum yedik. Garip işler bunlar, çok önemsemeye gerek yok.
anneler ve babalar çok ince ve derin mevzulardır bence.. çok fazla konuşmak istemiyorum bu konularda sen anlamışsındır ne demek istediğimi ..
Böyle bi yazımın altına yorum yapmam saçma olurdu
bu yazı herhalde en sağlam yazın. ama bence annenden nefret etmiyorsundur. bir gün anlarsın. ya da ben çok iyimserim. neyse bu konular hassas iyimser olmak lazım. annesi kısa bir süre or...luk yaptığı halde ona tapan arkadaşım da var. babası annesini dövüp aldattığı halde babasına en ufak bir şey olduğunda ağlayan arkadaşım da var. vsvss ne kadar iyi ya da kötü olurlarsa olsunlar hepimiz için ayrı bir noktadalar. farkında bile olmuyoruz çoğu zaman. ayrıca her anne iyidir.
Ben de varlığını hissetmiyorum ama zaten fiziksel olarak hissetme ihtimalim yok. Ancak ben konuya anne-baba değil toplamda aile olarak bakıyorum: aile şeytandır. Aile çocuğu insan haline getirmemek için tüm masum yalanları söyler. Sever, korur, sarmalar ama 'insan haline gelsin istemiyorum' demez. Aile evrensel bir şeytandır.
Bence.
ya sen harbi ergensin.. bide annenin yerine koy kendini, sen evlat sahibi olsan nasıl olurdu acaba?
Yorum Gönder