Bilirsiniz mart ayının en karakteristik özelliği dengesizliğidir hakeza mart ayında doğan kişilere de bu sebeple güvenilmez. İnsanlara, içine doğdukları uzam mekan ve zaman ziyadesiyle tesir eder. İşte bu sebeple martta doğanlar marta benzer yani onlarda değişmeyen tek şey dengesizliktir.
Servis koltuğunda, sabahın yüzüme vuran ilk ışıklarına rağmen azimle uyumaya çalışırken aldım müjdeli haberi. Babam telefondan arayarak muştuladı.
-"Bloglar açılmış hadi gözün aydın".
(my daddy <3)
Ne zamandır ne post gönderebiliyor ne de yorum yazabiliyordum.
İşin garip tarafı bu çaresizliğe alışmış olmamdı. Hatta bir ara blogtan da soğudum aman napıyım kapansın dedim, neye elimi atsam kuruyor zaten. Sonra da bloga alıştığım için kendime kızdım.
-"Çok bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne!" dedim.
Ben böyleyim işte nerde bir zorluk çıksa karşıma kaçar giderim, hiç yaşanmamış gibi davranırım. Bugün B. böyle devam edersem hayat boyu başarısız olacağımı söyledi.
-"Kaçma artık yüzleş" dedi.
Daha önce de bana kaçak oynuyorsun denmişti. Hiçbir şeye değer vermek istemeyeşimden olsa gerek uğruna mücadele ettiğim bir amacım kalmadı.
Hayal kurmaktan vazgeçeli epey zaman oluyor. Hayallerime bile bağlanmak istemiyorum. Fakat günümüz sistemi geleceğe endeksli olduğundan "şimdi"yle yaşamak zor.
Aslında hayale bağlanmak demek mutluluğunu hayalindekilere bağlamak demek. Bir sürü gerçekleşmeyen istek ve plandan sonra önüme çıkanları yaşamaya karar verdim. Önüme çıkacak seçenekler de ciddi anlamda berbatlıkta birbirleriyle yarışan şeyler. Babam geçen gün seni Avustralya'ya gönderelim dedi. Ben daha İzmir'den İstanbul'a gitmek istemezken...
Bu arada reşit olmama çok az kaldı dırım dırım çanlar benim için çalıyor Holly March!
